ลูกทีมไม่เก่ง หรือคุณ (หัวหน้า) นั่นแหละที่ไม่เก่ง ?

หลายคนชอบบ่นว่า “ลูกน้องไม่เก่ง”
แต่จริงๆ แล้ว… นั่นอาจเป็น สัญญาณว่า "หัวหน้าอ่อน" ต่างหาก

ลองนึกภาพแบบนี้ครับ—ถ้าเราวาดกราฟ 2 แกน

• แกนนอน: “ความเก่งของหัวหน้า”
• แกนตั้ง: “ความเก่งของทีม”

เราจะได้ 4 รูปแบบที่ชัดเจนมาก

✅ 1. ทีมเก่ง + หัวหน้าเก่ง = Zone of Leverage

นี่คือสูตรสำเร็จของการเติบโต ทีมแข็ง หัวหน้าชัด
หัวหน้าจะสามารถขยายผลงานได้มหาศาล เน้นการวางระบบ กระจายงาน และตั้งเป้าระยะยาวได้สบาย

⚠️ 2. ทีมเก่ง + หัวหน้าไม่เก่ง = Zone of Survival

อันตรายครับ เพราะทีมต้อง "แบก" หัวหน้าไว้ให้รอด
หัวหน้าคนนี้จะไม่สามารถช่วยทีมแก้ปัญหาได้จริง ทำให้เสี่ยงต่อ burnout และการลาออกของคนเก่ง

🧪 3. ทีมไม่เก่ง + หัวหน้าเก่ง = Zone of Independence

นี่คือโซนของ "การฝึกคน" หัวหน้าต้องลงมือพาทีมให้โตเอง
หากหัวหน้าเก่งพอ จะสามารถแบกทีมไว้จนกว่าจะเดินได้เอง

💣 4. ทีมไม่เก่ง + หัวหน้าไม่เก่ง = Zone of Collapse

นี่คือนรกของทุกองค์กร — งานพัง วนลูป โทษกันไปมา ไร้ทิศทาง ลาออกถี่
มักเกิดจากการวางตัวหัวหน้าที่ไม่พร้อม

แล้ว “หัวหน้าที่เก่งจริง” ควรทำอะไรได้บ้าง ?

1. รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร
   ไม่ใช่แค่สั่งว่า “ทำให้เสร็จ” แต่ต้องตอบได้ว่า “งานที่ดีคืออะไร”

2. สื่อสารให้ชัด บริหารงานให้เป็น
   ลูกน้องไม่ใช่นักอ่านใจ — หัวหน้าต้องกล้าบอกว่า งานไหนก่อน-หลัง สำคัญไม่เท่ากัน

3. ลงมือเองได้เมื่อจำเป็น
   ถ้าทีมไปไม่ไหว หัวหน้าที่ดีสามารถ finish งานให้จบเองได้ — ไม่ใช่แค่ยืนสั่ง

“The best managers are the great individual contributors who never want to be a manager but decide they have to because no one else can do a better job.”
— Steve Jobs

ประโยชน์เชิงต้นทุนของหัวหน้าที่เก่ง

ยิ่งหัวหน้าเก่งมากเท่าไร
ยิ่งสามารถ จ้างคนที่ยังไม่เก่งมาก แล้วพาเขาเติบโตได้
ส่งผลให้ องค์กรลดต้นทุน ในการจ้างทีมได้มหาศาล

ในทางกลับกัน ถ้าหัวหน้าไม่เก่ง
บริษัทจำเป็นต้องจ้างแต่ “คนพร้อมใช้” — แพง และ หายาก
สุดท้ายคนเก่งก็มักไม่อยู่ภายใต้หัวหน้าที่ไม่สามารถนำทางได้จริง

สรุป:
หัวหน้าที่แข็งแรงจริง สร้างทั้งทีมใหม่ได้
ขณะที่หัวหน้าที่ไม่พร้อม พาทีมสู่โซน Collapse ได้โดยไม่รู้ตัว